Ponadto Buffon pokonał Francję w rzutach karnych w finale mistrzostw świata rozegranych w Niemczech w 2006 roku. Był przedstawicielem słynnego pokolenia Włochów, który został mistrzem świata.
Do dziś jest jedynym aktywnym zawodnikiem tego pokolenia, a wraz z jego odejściem na emeryturę całkowicie to zanikło i pozostaje jedynie miłym wspomnieniem.
Od 2006 roku większość członków reprezentacji Azury przeszła na emeryturę pięć lub więcej lat temu.
Gianluigi Buffon strzelił gola, a Gianluca Zambrotta, Fabio Cannavaro, Marco Materazzi i Fabio Grosso utworzyli linię obrony. Gennaro Gattuso i Andrea Pirlo przed nimi, Mauro Camoranezi i Simone Perotta, Francesco Totti i Luca Toni na skrzydłach stanowili atakujący tandem.
Co ciekawe, wśród zawodników, którzy grali wówczas w reprezentacji Francji, nadal nie ma aktywnego zawodnika w podstawowym składzie.
Buffon wystąpił w reprezentacji Włoch 176 razy.

Nie chciał arabskich milionów

Włoskiemu bramkarzowi zaproponowano kontynuację kariery w Arabii Saudyjskiej, ten jednak nie chciał się na to zgodzić i zamiast tego zdecydował się zakończyć karierę rozwiązując kontrakt z Buffonem. do następnego lata.
Jego decyzję podyktowały problemy z kontuzjami, ale fakt, że nie wrócił do Serie A z Parmą, przyspieszył ją. Jak podają media Apeninów, dopięte zostaną jedynie formalności, a agent zawodnika spotka się z przywódcami „Parmy” i ustali szczegóły pożegnania, po czym zostanie ogłoszona oficjalna wiadomość o zawodniku.

Buffon kończy karierę w Parmie, gdzie zaczynał w 1995 roku. Po 6 latach spędzonych w tym klubie pozostał tu do 2018 roku, po czym przeniósł się do „Juventusu”. Choć do „Paris Saint-Germain” wyjechał po „Starej Damie”, po rocznym pobycie w stolicy Francji wrócił do Turynu, a w 2021 r. do „Parma”. Buffon i Parma walczyli o powrót do najwyższej klasy rozgrywkowej w zeszłym roku, ale zostali zatrzymani przez Cagliari w półfinale barażowym. Z Parmą zdobył Puchar UEFA, Puchar Włoch i Superpuchar Włoch. Z Juventusem zdobył dziesięć tytułów mistrza Włoch, pięć Pucharów Włoch i grał w Serie B w 2006 roku, kiedy Juventus spadł z ligi z powodu Calciopoli. Choć trzykrotnie bronił finału Ligi Mistrzów, w trakcie swojej kariery nie udało mu się zdobyć tego trofeum. Był także mistrzem Francji i zdobywcą Superpucharu z drużyną PSŽ.
W 1996 roku zdobył z młodzieżową drużyną Włoch mistrzostwo Europy, rok później zadebiutował w lidze A i rozegrał 176 meczów. Zdobył złoty medal na Mistrzostwach Świata 2006 z Azure.